Książka: Martyna

"Martyna" to historia młodych kobiet - nie tylko tytułowej bohaterki - które uwikłane w codzienność szukają własnej drogi do samorealizacji, często dokonując dramatycznych wyborów. Ich losy, a także ich miłości to często tylko pretekst, aby opowiedzieć prawdę o polskiej współczesnej codzienności. Opowiedzieć ją otwarcie, bez tematów tabu. Pójść w jej poszukiwaniu z tymi kobietami do kościoła, ale także wejść do ich łóżek.

Tak naprawdę "Martyna" to nic innego jak literacki zapis rozmowy o rzeczach ważnych i najważniejszych - takich jak miłość, prawo do szczęścia. To także rozmowa o konieczności wyboru między obietnicą spełnienia tu i teraz a strachem przed konsekwencjami odrzucenia w przyszłości.

[Prószyński i S-ka, 2006]

"Nie lubię pana, panie Januszu". Taka była moja pierwsza myśl po przeczytaniu tej książki. Nawet nie cieszyłam się, że losy bohaterki się układają, że Wiśniewski miał taki cudowny pomysł napisania jej wespół z internautami. Książkę czyta się lekko, na jeden wieczór i bez większych przeżyć. Historia w sumie banalna, bo cóż nowego można napisać o miłości, gdy jest się "znawcą kobiet", "pisarzem kobiecym". Wiem, przesadzam. Patrzę na zdjęcie pana Janusza i myślę tylko o tym, w jaką komercję ...