Madame_S - użytkownik BiblioNETki

To przejmująca - dla mnie - historia dziewczyny, która na swym pierwszym, młodzieńczym uczuciu chciała oprzeć całe życie. Kiedy któregoś mroźnego wieczoru do jej domu (i serca) wkracza z paryskimi manierami i haftowanymi koszulami kuzyn, Eugenia nabiera rumieńców. Nie znikają one z jej policzków następnego dnia, ani kolejnego, ani po tygodniu... Troszczy się o niego i pociesza po stracie ojca... Eugenia doświadcza wielu uczuć - od radości, poprzez dumę, zachwyt światem i życiem, po niedowierzani...

Na początku lektury "Pamiętników" jawi się Riefenstahl jako dziecko szczęścia - potrafi postawić na swoim, spełnia swe marzenia (o tańcu, kręceniu filmów, wspinaniu się po górach itd.). Jak na ówczesne czasy (gdy ludzie wokół maszerują z podniesionymi rękami) jest bardzo pewną siebie dziewczyną, a później kobietą. Ma odważne pomysły i realizuje je, nie bacząc na przeciwności (odmienną wolę ojca, wrogość Goebbelsa) - ba, znajduje ludzi, którzy mogą, chcą i pomagają jej. Nazwisko Riefenstahl zaczy...