Książka: Paskudna historia

Ze wszystkich powieści Bernarda Miniera "Paskudna historia" najbardziej mi się podobała. Nie jest to na pewno wybitny thriller, ale posiada wszystkie elementy potrzebne, żeby wciągnąć czytelnika. Jest intryga, jest trup, historia opowiedziana z różnych perspektyw, szybkie tempo akcji, zaskakujące rozwiązania, fajny klimat. Początek skojarzył mi się z powieścią Michela Bussi "Więzi krwi". W obu akcja dzieje się na wyspie, w obu głównym bohaterem jest szesnastoletni chłopak-sierota, w obu wystę...

Bernard Minier porzucił chwilowo Martina Servaza, bohatera trzech poprzednich książek, policjanta wykształconego, ujmującego wrażliwością, i główną postacią czwartej uczynił szesnastolatka z jednej z wysp archipelagu San Juan, leżącego u północno-zachodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych. Młody Henry Walker mieszka na Glass Islands z dwiema adopcyjnymi matkami. Nazajutrz po jego gwałtownej kłótni na promie z dziewczyną, morze wyrzuca na plażę jej zwłoki. Nie ma wątpliwości, że Naomi została z...

Na początku jest STRACH.
STRACH przed zatonięciem.
STRACH przed innymi – tymi, którzy mnie nienawidzą, którzy chcą mi się dobrać do skóry.
I jeszcze - STRACH przed prawdą.
Uprzedzam: TO NIE JEST JAKAŚ BANALNA HISTORIA.
O nie. To PASKUDNA HISTORIA. Tak, wyjątkowo PASKUDNA...


Na jednej z wysp archipelagu San Juan, gdzie przez większą część roku pada deszcz i gdzie trudno coś ukryć, bo wszyscy się znają, dochodzi do makabrycznego morderstwa. W pewien ponury, sztormowy wieczór na ustronnej plaży znalezione zostają zwłoki szesnastolatki, zamordowanej w bestialski sposób. Kto i dlaczego zgotował tej dziewczynie taki los? Rusza policyjne śledztwo...


Bernard Minier, w szczytowej formie, wraca z kolejnym niezrównanym thrillerem, który trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony i skłania do myślenia nie tylko o tym, do czego zdolny jest człowiek jako jednostka, ale także o tym, co z duszą ludzką robi współczesny świat i jego zdobycze, którymi ludzkość tak bardzo się szczyci.

Od czasu wydania debiutanckiego "Bielszego odcienia śmierci" (Rebis 2012), nagrodzonego Prix Polar na festiwalu w Cognac za najlepszą francuską powieść 2011 roku, Bernard Minier święci sukcesy. Dwiema kolejnymi powieściami – "Kręgiem" (Rebis 2013) i "Nie gaś światła" (Rebis 2014) – wypracował sobie niekwestionowaną pozycję na scenie francuskiego kryminału. Jego powieści przetłumaczono do tej pory na czternaście języków.

[Rebis, 2015]

Niewielu książek nie udało mi się doczytać do końca. Jedną z nich jest powieść Stanisława Lema „Przygody pilota Pirxa”. Po prostu nie moja bajka, nie moja estetyka. W połowie lektury zadałam sobie pytanie: „po co ja jeszcze to czytam? Mam ochotę odłożyć książkę i przestaje mnie interesować, co wydarzyło się potem”. Tę samą frustrację przeżywałam przy „Paskudnej historii” Bernarda Miniera. O ile inne pozycje tego autora wyjątkowo mi się podobały i połknęłam wszystkie części o Martinie Servazie...