Książka: Listy na wyczerpanym papierze

Czasem wystarczy usłyszeć o istnieniu jakiejś książki, żeby człowiek nabrał niezachwianej pewności: to jest TO! Dla mnie taką gwarantowaną zdobyczą bywa wszystko, co może jeszcze mi przybliżyć (albo ukazać z innej strony, albo w innym świetle) fascynującą mnie „od zawsze”, to jest od jakichś trzydziestu paru lat, postać Agnieszki Osieckiej - niekoronowanej królowej polskich tekściarzy, a przy tym patronki nieszczęśliwie zakochanych i serc uciekających przed poważniejszym uczuciem, fajtłapowatych...

Ludzie lubią, a może nawet uwielbiają czytać cudze listy. Ma to pewnie związek z ich zamiłowaniem do podglądactwa. Lubimy wiedzieć o innych wszystko, a najbardziej to, o czym inni sami nigdy by nam nie opowiedzieli. Jednym ze sposobów, które mogłyłby pomóc pogłębić naszą wiedzę o innych, jest czytanie cudzej korespondencji, zarówno tej pisanej przez osobę, którą aktualnie inwigilujemy, jak i tej, którą ta osoba otrzymuje. Kto z nas, trzymając list zaadresowany nie do niego, nigdy nie przyłapał s...

"Któregoś dnia zadzwonił [Jeremi] i poprosił, żebym przyjechała jak najszybciej, bo ma dla mnie ważne zadanie. Przyjechałam natychmiast. Wyjął z sekretarzyka dużą brązową kopertę z napisem »Agnieszka« i podał mi ją.
»Zastanawiam się, co zrobić z jej listami, i doszedłem do wniosku, że nie jestem w stanie tego zniszczyć. Myślę, że literatura polska by nam tego nie wybaczyła. Zaopiekuj się tym«.
[...] Niedawno Agata [Passent] zadzwoniła do mnie z informacją, że znalazła listy Jeremiego do Agnieszki i zastanawia się nad ich opublikowaniem. »Wiesz, bo to taka piękna literatura«.
Dała mi je do przeczytania i tym samym odebrała spokój w sprawie decyzji, co z tym fantem zrobić.
[...] W tej sytuacji postanowiłam powiedzieć o wszystkim Kotowi Przyborze - synowi Jeremiego. Niech zadecyduje. Dałam mu do przeczytania te listy. Zadzwonił za tydzień i powiedział: »Nie mam nic przeciwko temu, aby je wydać. Przecież tata tego chciał«.
W ten sposób - dzięki dzieciom Agnieszki i Jeremiego - mogą państwo już dzisiaj przeczytać te listy".

Z "Przedmowy" Magdy Umer


Agnieszka Osiecka, 9.10.1936 - 7.03.1997. Poetka, prozaik, autorka spektakli teatralnych i telewizyjnych, reżyser filmowy, dziennikarka, przede wszystkim jednak autorka ponad dwóch tysięcy tekstów piosenek. Urodzona w Warszawie i całe życie związana z jej prawobrzeżną dzielnicą - Saską Kępą. Tam, w małym mieszkaniu przy ul. Dąbrowieckiej 25, powstały jej najważniejsze utwory.

Jeremi Przybora, 12.12.1915 - 4.03.2004. Poeta, humorysta, prozaik, scenarzysta i - jak napisała Magda Umer - arcymistrz dla mistrzów piosenki: Agnieszki Osieckiej, Wojciecha Młynarskiego, Jonasza Kofty. Współtwórca (wraz z Jerzym Wasowskim) telewizyjnego "Kabaretu Starszych Panów".

[Wydawnictwo Agora, 2010]

Pozycja przede wszystkim dla fanów i zafascynowanych Agnieszką Osiecką i Jeremim Przyborą. Reszta może spokojnie sobie odpuścić - wbrew temu, co w przedmowie, nie jest to żadna wielka literatura epistolarna (zwłaszcza jej listy). Historia miłosna banalna i mało ciekawa. Warta uwagi jedynie świetna twórczość obojga przepleciona z listami i w listach. Szkoda tylko, że miłość udawana. Czy można poznać Osiecką i Przyborę poprzez te ich listy? Ja próbowałam, jednakże nie za bardzo ich polubiłam.