Książka: Dom tysiąca nocy

"Jeszcze rok temu nie wiedziałam, że Sorrento istnieje..."[1]. Sorrento. Sorrento... Smakuję tę nazwę, jej świetliste ciepło, "z jej błękitem, żółcią i głęboką zielenią"[2]... "Jeśli szczęście ucieka daleko, to pewnie chroni się właśnie tam, po drugiej stronie gór, mórz i autostrad"[3]. Dla bohaterki powieści, Malwiny, Sorrento staje się "ostatnią próbą, ostatnim dzwonkiem na ostatnią lekcję"[4]. Zwabiona osobliwym pięknem kryjącym się w tej dźwięcznej, melodyjnej nazwie, pod wpływem impuls...

W książce najpierw oczarowała mnie okładka – tajemnicza, subtelna, urokliwa, elegancka (wyd. Prószyński i S-ka, 2010). Zastanawiałam się, czy książka spełni oczekiwania, które rozbudziła okładka. I jak się stało? Pięćdziesięcioletnia Malwina, po tragicznym rozpadzie rodziny, postanawia wyjechać do Sorrento, gdzie ma zajmować się starszą panią – Carlą. Ta, w młodości niezmiernie energiczna i aktywna, nie może się oswoić ze starością i początkowo podchodzi do nowej pracownicy mocno nieufnie. Ca...

Nie lubię opowieści o kobietach. Z reguły. Nie lubię subtelnego mazgajenia się pod przykrywką twardego charakteru i szorstkich manier. Nie lubię użalania się nad sobą z dwuznacznymi zapewnieniami: "Ja sobie prowadzę sama!". Nie lubię, bo nie wierzę w szczęście w samotności. Lubię za to silnych mężczyzn. Nie, nie jakichś osiłków, ale takich wyrywających kobiety z marazmu za pomocą delikatnego flirtu. Lubię niewinne gierki, prowadzące do wzrostu poczucia bezpieczeństwa i budowania muru zauf...

Pisarstwo Mai Wolny jest specyficzne z kilku powodów. Dla mnie osobiście dlatego, że jej najnowsza powieść nie pozwala mężczyźnie na pełne przeżycie tego, co jest w niej opisane, albowiem Wolny w dość zawikłany sposób kwestionuje męskość. Mimo wszystko jednak kusi każdą kolejną stroną. „Dom tysiąca nocy” jest bowiem opowieścią o silnych kobietach i o tym, w jaki sposób radzą sobie one przede wszystkim z balastem traumatycznych wspomnień. Mężczyzna, jedyny bohater tej książki, wydaje się efemery...

Pełna południowego temperamentu, fascynująca historia o sile dojrzałej miłości.

Malwina, niebanalna Polka, przyjeżdża do Włoch, by podjąć pracę jako pomoc domowa. Ma nadzieję, że zmiana otoczenia pomoże jej uporać się z tragedią, której niedawno doświadczyła. Jej nowym domem staje się willa należąca do Carli Russo - dojrzałej kobiety, niegdyś bezkompromisowej rewolucjonistki. Talent literacki i wyobraźnia wnuka Carli - Brunona skłaniają obie bohaterki do zmierzenia się z trudną przeszłością.

W śródziemnomorskiej scenerii malowniczego Sorrento ożywają tłumione uczucia, a słońce skutecznie leczy rany z przeszłości, przywracając wiarę w piękno i bogactwo życia.


Olga Tokarczuk o prozie Mai Wolny: "Wrażliwe pisarstwo wysokiej próby".


Maja Wolny (ur. 1976) - doktor nauk humanistycznych, absolwentka Wydziału Polonistyki i Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Studiowała w Krakowie, Warszawie i Brukseli. W Delfach odebrała prestiżowy dyplom europejskiego menedżera kultury. W latach 1998-2002 była publicystką i recenzentką tygodnika "Polityka". Od 2003 roku mieszka w Belgii, gdzie przez siedem lat prowadziła fundację promującą kultury krajów Europy Wschodniej, a obecnie pełni funkcję dyrektora Muzeum Morskiego.

Debiutowała napisaną wspólnie z Piotrem Sarzyńskim "Kroniką śmierci przedwczesnych" - zbiorem esejów o przedwcześnie i tragicznie zmarłych artystach. W 2009 roku ukazała się jej pierwsza powieść, pt. "Kara", która spotkała się z uznaniem krytyki i czytelników.

[Prószyński i S-ka, 2010]

Właśnie wróciłam z weekendowego wypadu nad morze, a konkretnie - do Władysławowa. Na wypad ten (oprócz mojego Chłopaka) obowiązkowo zabrałam ze sobą ciekawą książeczkę. Swoją drogą - nie wyobrażam sobie opalania się na plaży bez książki w ręku... Cóż za marnotrawstwo czasu!!! ;) Tym razem na wycieczkę zabrałam ze sobą "Dom tysiąca nocy"Mai Wolny. Oto cytaty, które najbardziej zapadły mi w pamięć po jej przeczytaniu: "Nie sądzę, żebym popełniła w ciągu moich pięćdziesięciu lat jakiś poważny...