Książka: Skucha

"Czy w Polsce bez ofiar nie może być mitologii?"[1] – pyta Jacek Hugo-Bader i rozpoczyna opowieść o cichych bohaterach, którzy "zamiast przelewać krew, kręcili korbami od powielaczy"[2]. Nie walczyli jak żołnierze poprzedniej wojny, ale kto może odmówić im samozaparcia i oddania dla sprawy? Wygląda na to, że wielu. Autor z ich historią, która jest przecież także jego historią, mierzy się już ponad dwadzieścia lat. Osobami tego dramatu, nierozerwalnie związanego z Międzyzakładowym Komitetem K...

Przeczytanie „Audytu” zmobilizowało mnie do ściągnięcia z półki zakupionej przed rokiem „Skuchy”, do której miałam szczery zamiar zabrać się natychmiast po zakupie, ale akurat ciągle miałam pod ręką coś pożyczonego, coś recenzyjnego… no i tak zeszło. A teraz zapragnęłam jeszcze pozostać w tym klimacie podsumowania minionych już prawie 30 lat, rozliczenia z przeszłością, którego dokonują ludzie tylko trochę starsi ode mnie, ale reprezentujący to samo pokolenie – urodzone tuż przed gomułkowską odw...

Jacek Hugo-Bader przejechał kawał świata, spotkał fascynujących ludzi, ale dopiero teraz opowiada o swojej największej przygodzie. Kreśli historię polskiej opozycji przez pryzmat losów tych, którzy ją tworzyli – Kolumbów rocznik 50. – swoich, jak mówi, najbliższych, sióstr i braci.

Co zrobili ze swoim niezwykłym życiem dawni konspiratorzy, których bronią były papier, farba drukarska i powielacze? Żałują, że to nie były karabiny?


"Jedni koledzy w wolnej Polsce błyszczą w polityce, inni robią fortuny, jeszcze inni nie mają co jeść. Wielu robi mniej lub bardziej czyste interesy. Parę osób idzie na emerytury, parę – do kryminału. Raz – za coś, raz – za nic. Parę osób już wie, że zmarnowało życie, zmitrężyli, przebarłożyli dwadzieścia sześć lat, paru chłopaków i parę dziewczyn uważa, że walka o wolność dopiero się zaczyna. Kilkoro kolegów umiera, kilkoro się rozpija, kilkoro rozwodzi, a kilkoro leczy depresję. Niektórzy robili w życiu rzeczy straszne..."

[Agora SA; Wydawnictwo Czarne, 2016]