Książka: Małomówność lady Anny i inne opowiadania

Od dłuższego czasu Saki okupował dzielnie pierwsze miejsce w moich biblionetkowych „polecankach”. Jego niezłomność stawała się stopniowo coraz bardziej kusząca, a przychylne recenzje, które wręcz lgnęły do niego z różnych stron, nasilały jeszcze moje zainteresowanie. W końcu nie wytrzymałam: uczelnianą bibliotekę opuściłam tuląc go w ramionach. I cóż... nie pożałowałam. „Małomówność lady Anny” to zbiór opowiadań. Krótkich i dobrych. Można je sobie dozować w dowolnej kolejności, bo nie są ze s...

Zachęcona przez bognę i carmaniolę, spróbuję coś napisać, ale na pewno nie będzie to porządna recenzja :). "Małomówność lady Anny" to zbiór prawie pięćdziesięciu krótkich opowiadań. Ich akcja umieszczona jest przed pierwszą wojną światową, w epoce edwardiańskiej, w środowisku angielskich "wyższych sfer". Można je czytać po kolei albo powracać do wybranych, ponieważ nie tworzą żadnej fabularnej całości. Postacią, która pojawia się w wielu opowiadaniach jako uczestnik wydarzeń bądź tylko ic...

- Małomówność lady Anny
- Gabriel-Ernest
- Esmé
- Tobermory
- Tygrys pani Packletide
- Żarciki Arlingtona Stringhama
- Średni Vashtar
- Adrian
- Wieniec
- Poszukiwania
- Jajko wielkanocne
- „Filboid Studge”, czyli historia myszy, która pomogła lwu
- Muzyka na wzgórzu
- Historia świętego Vespaluusa
- Droga do mleczarni
- Spokój w Mowsle Barton
- Ogary Przeznaczenia
- Hymn
- Sekretny grzech Septimusa Brope
- Metamorfozy Groby Lingtona
- Wilczyca
- Laura
- Knur
- Brogue
- Kura
- Otwarte drzwi
- Pajęczyna
- Chwila spokoju
- Łgarze
- Metoda Schwartza-Metterklume’a
- Siódmy kurczak
- Kuzynka Teresa
- Stawka
- Wakacyjne zadanie
- Uwięziony wół
- Gawędziarz
- Imieniny
- Rupieciarnia
- Futro
- Louise
- Herbata
- Zniknięcie Crispiny Umberleigh
- Goście
- Pokuta
- Życie w niewoli
- Los
- Byk
- Kuracja wstrząsowa

[Czytelnik, 1986]



---
Saki (Hector Hugh Munro): "Małomówność lady Anny i inne opowiadania", przeł. Elżbieta Petrajtis-O'Neill.

Ciekawa jestem, co ten dzieciak tam robił? – rzekła po chwili Konstancja. - Zbierał jeżyny, to jasne. - Nie podobał mi się jego płacz – ciągnęła Konstancja – to zawodzenie ciągle dźwięczy mi w uszach. Nie skarciłam Konstancji za jej ponure przywidzenia. W gruncie rzeczy moje skołatane nerwy też uległy podobnemu złudzeniu i wydawało mi się, że wciąż słyszę uparte, drażniące zawodzenie. Pragnąc jakiegokolwiek towarzystwa zawołałam Esmé, która pozostała nieco w tyle. Kilkoma susami znalazła si...