Książka: Daleko od Niflheimu

"Daleko od Niflheimu" to debiutancka książka Majgull Axelsson, choć w Polsce ukazała się dopiero po "Kwietniowej czarownicy". Zafascynowana "Kwietniową czarownicą", kupiłam "Daleko od Niflheimu" zaraz jak tylko ukazało się w księgarniach, mając nadzieję, że książka ta będzie równie dobra jak poprzednia. Trochę się przeliczyłam, chyba za dużo sobie po tej lekturze obiecywałam. Co prawda książka ta nie dorównuje "Kwietniowej czarownicy", ale czyta się ją całkiem nieźle. Czym jest Niflheim? Nifl...

W moim przypadku literatura skandynawska to jest to, co tygryski lubią najbardziej. Wszystko zaczęło się dawno, dawno temu od "Sagi o Ludziach Lodu" Margit Sandemo, którą połykałam prawie w tajemnicy, z opętańczym zapałem, który kazał mi przeć do przodu przez wszystkie części kilkanaście w sumie razy. Choć nie, za początek przyjąć można książki arcykapłanki mojej dziecięcej wyobraźni, Astrid Lindgren. Kto nie wzruszał się, czytając "Braci Lwie Serce", kto nie chciał być taki jak Pippi? Potem prz...

Tak się złożyło, że debiutancki utwór Axelsson wpadł w moje ręce dopiero po trzech późniejszych. Jak się okazało, nie miało to żadnego wpływu na moją percepcję tej powieści i per se, i na tle trzech pozostałych (podobnie jak żadnej z tamtych, tak i tej nie oceniłam poniżej piątki). „Daleko od Niflheimu” mówi - w dużym przybliżeniu - o tym samym co „Dom Augusty” czy „Ta, którą nigdy nie byłam”: że nic nie dzieje się bez przyczyny. Że sposób, w jaki interpretujemy zachowania innych ludzi i w j...

Wznowienie po pięciu latach znakomitej powieści Majgull Axelsson ma inny, bardziej trafny i oddający klimat tej książki tytuł. Kiedy w 2003 roku opowieść o szwedzkiej dyplomatce, która zmagać się musi z przeciwnościami losu na Filipinach, a potem sama ze sobą w ojczyźnie u boku umierającej na raka matki, ukazała się pod tytułem „Daleko od Niflheimu”, ścieżka interpretacyjna wiodła czytelnika ku legendarnej mrocznej krainie, w której smutek i melancholia dominują nas życiem jej mieszkańców. Pięć ...

Majgull Axelsson kolejny raz mną wstrząsnęła. „Daleko od Niflheimu” pozostawiło we mnie ogromny niepokój i wzbudziło takie emocje, że trudno jest mi teraz zacząć inną książkę. Każda wydaje mi się płytka i jałowa. Zastanawiam się, dlaczego czuję się taka poruszona. I jak, do licha, ta szwedzka pisarka to robi? Przede wszystkim stawia przed czytelnikiem to najważniejsze pytanie. I żadając odpowiedzi, nie zgadza się na żadne uniki, nie pozwala na najmniejszą hipokryzję. Swoją książką pyta: Kim ...

Właściwie nigdy nie zdarza mi się kupować w księgarni książek niesprawdzonych, nieprzeczytanych. Na kredyt zaufania zasługuje tylko nieliczne grono najulubieńszych autorów. Tymczasem po przeczytaniu "Kwietniowej czarownicy" nie miałam wątpliwości: muszę mieć "Daleko od Niflheimu". I kupiłam. Bardzo jestem wdzięczna wydawnictwu WAB, że umożliwiło nam zapoznanie się z książkami tej niesamowitej szwedzkiej pisarki. Zupełnie pominę fabułę, bo została już wystarczająco opisana we wcześniejszych r...

Niflheim to mitologiczne skandynawskie piekło. Filipiny, gdzie w szwedzkiej ambasadzie pracuje czterdziestokilkuletnia Cecylia, wydają się bardzo od niego odległe. Jednak pewnego dnia wybucha miejscowy wulkan Pinatubo; Cecylia niemal cudem uchodzi z życiem, a wraz z nią kierowca z ambasady, eskortowany do szpitala szwedzki więzień, mała dziewczynka i filipiński rebeliant, ziejący nienawiścią do białych. Szwecja, do której bohaterka wraca, aby towarzyszyć umierającej matce, wydaje się po tych przeżyciach istnym rajem. Lecz pojęcia raju i piekła są względne; powrót do domu to dla Cecylii zejście do Niflheimu - w głąb prywatnego piekła wyrzutów sumienia i bolesnych wspomnień młodości.

[W.A.B., 2003]