Książka: Emma

„Zdawać by się mogło, iż Emmie Woodhouse – urodziwej, bystrej i zamożnej, z wygodnym domem oraz przyjemnym usposobieniem – udało się zgromadzić niektóre z najbardziej szczodrych błogosławieństw życia. Przeżyła już wszakże dwadzieścia jeden lat bez większych tragedii czy zmartwień” [1]. „Emma” to jedna z najbardziej wyrazistych powieści Jane Austen, w dodatku z wyjątkowo charakterystyczną bohaterką. Tytułowa Emma jest dziewczyną wiodącą nader komfortowe życie – nie brakuje jej pieniędzy, urody...

[w recenzji odwołuję się do pewnych szczegółów fabularnych] Emma Woodhouse, tytułowa bohaterka powieści Jane Austen cieszy się powszechnym poważaniem i sympatią otoczenia. To "osóbka przystojna, rozumna i bogata, posiadająca dostatni dom i obdarzona pogodnym usposobieniem, otrzymała, zda się wszelkie dary, jakie życie ofiarować może; toteż przeżyła na świecie blisko dwadzieścia jeden lat bez większych powodów do zmartwień i niezadowolenia"[1]. Po takim wstępie można się spodziewać, że teraz p...

„Emma” jest czwartą opublikowaną powieścią Jane Austen. Tworząc tytułową bohaterkę, autorka wierzyła, że będzie jedyną osobą, która obdarzy ją sympatią. Jak we wcześniejszych dziełach Austen fabuła opiera się na najważniejszym wydarzeniu w życiu kobiety – wyjściu za mąż. W przeciwieństwie do bohaterek „Rozważnej i romantycznej” czy „Dumy i uprzedzenia”, Emma jest panną majętną i nie musi martwić się o swoją finansową przyszłość. Może swobodnie snuć plany zostania starą panną i swatania otacz...

O Jane Austen słyszał chyba każdy. Większość kojarzy ją zapewne z „Rozważną i romantyczną”, gdyż to jest jej najpopularniejsze dzieło. Austen napisała jednak wiele innych wyśmienitych powieści. Jedną z nich jest „Emma” - pogodna i lekka opowieść, którą czyta się bardzo szybko i przyjemnie, mimo iż akcja toczy się bardzo powoli. Główną bohaterką jest Emma Woodhouse – dwudziestokilkuletnia kobieta, reprezentantka tak zwanych wyższych sfer. Mieszka ona razem z ojcem w wielkim domu. Życie upływa ...

"Emma", dedykowana Jego Książęcej Wysokości, stanowi najbardziej optymistyczne i przepełnione pozytywnymi emocjami oraz przesłaniem dzieło autorki. David Adrew Graves potwierdził ostatnio tę tezę, posługując się komputerowym oprogramowaniem do analizy tekstów pod względem częstotliwości występowania słów oraz powtarzalności sekwencji słownych. Wyniki wskazały, iż to właśnie w "Emmie" dominują wyrazy i zdania nacechowane pozytywnie, a najmniej jest tu tych z wysokim wskaźnikiem uczuć negatywnych....

Sięgając po powieści Austen po raz pierwszy, całe lata temu, mimowolnie „zaprogramowałam się” na nieskomplikowane romanse, pełne achów, ochów, westchnień i reweransów, i – przyznaję ze skruchą – nie byłam skłonna dostrzec w nich niczego więcej. Dopiero gdy na fali niedawnej mody na ekranizowanie całej spuścizny pisarki postanowiłam odświeżyć sobie znajomość z jej twórczością, dotarło do mnie, jak bardzo się myliłam. Teraz biorąc do ręki kolejny tytuł, czy to przeczytany w odległej przeszłości, c...

Emma Woodhouse to dwudziestokilkuletnia Panna - w wieku akurat odpowiednim do zamążpójścia. Jednak daleka jest od szukania sobie partnera i, póki co, nie widzi, kto ją naprawdę kocha, a kogo ona kocha... Ponieważ jest majętna i ma dobrą pozycję społeczną, sądzi, że nie musi nigdy wychodzić za mąż. Za to chętnie swata innych, nie widząc, że pary, które próbuje tworzyć, całkowicie do siebie nie pasują... i to jest w tej książce dość zabawne. Uważam, że ta książka Jane Austen jest niedocenian...

Jak to u Austen: jak nie wiadomo o czym książka jest - to jest o małżeństwie. A oprócz tego o tym, jak śliczna, ale ciut zarozumiała i krnąbrna dziewczyna musi do niego dorosnąć i "zasłużyć" na miłość supermana w cylindrze i bryczesach - oczywiście nie tak od razu - najpierw musi trochę pobłądzić w swoich ocenach i trochę nabroić. Czyli nic nowego. Ale "Emma" jest napisana z takim polotem i humorem, że przeczytanie jej nie jest brnięciem przez nudne romansidło, a całkiem ciekawie spędzonym czase...

Koniec XVIII wieku... środowisko angielskiego ziemiaństwa i najważniejszy dla nich problem... savoir-vivre. Na co dzień, w każdej chwili, każdego dnia ich główne sprawy to: jak się zachować, czy wypada pójść z wizytą, czy może oni pierwsi powinni nas odwiedzić, czy zaprosić ją... wszak jest trochę niższego stanu, czy inni nie będą urażeni? Co podać na proszony obiad, jak poprowadzić tańce, kto ma iść w pierwszej parze, aby nikt nie poczuł się urażony... Pytań można zadawać setki... Flirty, w...

„Emma” to świetnie napisana powieść o miłości, klasyczny romans rozgrywający się w scenerii XIX-wiecznej Anglii. I w zasadzie taka rekomendacja powinna wystarczyć, aby sięgnąć po tę książkę z prawdziwą przyjemnością. Powieść Jane Austen ma jednak głębszy wymiar - dostarcza nie tylko wzruszeń, ale także materiału do przemyśleń nad naturą ludzką. Warto ją również przeczytać jako szczególny zapis kobiecych oczekiwań w stosunku do mężczyzn. Wiele tu wypowiadanych wprost i nieco bardziej ukrytych przyczynków do portretu męskiego ideału. Czy tak bardzo zmienił się on w ciągu tych niemal dwustu lat, jakie upłynęły od wydania "Emmy"?

[Wydawnictwo Zielona Sowa, 2005]